Platforma wygrała, a PiS przegrał. Ten sam wynik padł piąty raz z rzędu, co przeczy potocznej wiedzy na temat obrotów politycznej koniunktury. Prawidłowy cykl koniunkturalny polega na tym, że raz wygrywa jedna partia, a raz druga, więc po wygranej PO, nadejść powinna wygrana PiS. Tej przemienności ostatnio brakuje i dlatego nie można wykluczyć, że mamy do czynienia z grubą aferą.
Elementarna dociekliwość każe zadać pytanie, czy ostatnie wybory nie zostały sfałszowane. Wiem, że samo postawienie tej kwestii może być równoznaczne z kupieniem sobie łatki oszołoma. A jednak rasowy bloger nie może od takich kwestii uciekać. Przeciwnie – powinien je drążyć, żądać wyjaśnień, kolekcjonować materiały dowodowe z youtube’a, a także pisać białe księgi. Innymi słowy, powinien działać zgodnie z najlepszymi blogerskimi tradycjami, których fundamentem jest „dążenie do prawdy”.
Zwróćmy zatem uwagę, że dyskusja na temat wyborów z 21 listopada jest całkiem jednostronna. Uznaliśmy, że dopuszczalna jest tylko jedna wersja wydarzeń, czyli wersja lansowana przez TVN i „Gazetę Wyborczą”. Głosi ona, że wybory zostały przeprowadzone uczciwie, a procenty podawane przez PKW odzwierciedlają rzeczywisty rozkład sympatii. Nie jest dziwne, że tę wersję podchwyciła „Rzeczpospolita”. Przypomnijmy, że prezes Kaczyński już trzy miesiące temu zauważył, że szef tej gazety uległ „niesłychanie groźnemu zjawisku, jakim jest hiperoportunizm”.
Dziwię się jednak, że o prawdę na temat wyborów samorządowych nie upomniał się żaden bloger. Nikt nie wskazał alternatywnej hipotezy, która tłumaczyłaby kolejny sukces Platformy i kolejną porażkę PiS. Tymczasem wspomniana hipoteza narzuca się sama: wybory mogły zostać sfałszowane. Co więcej, zgodnie z najnowszymi teoriami na temat rachunku prawdopodobieństwa, każda z dwu hipotez jest równie prawdopodobna. Trawestując panią klasyk dziennikarstwa śledczego z „Gazety Polskiej”, „prawdopodobieństwo uczciwego zwycięstwa Platformy jest takie samo, jak prawdopodobieństwo, że ta partia wygrała za pomocą fałszerstwa.”
Co więcej, im bardziej myślę nad obiema hipotezami, tym bardziej skłaniam się ku hipotezie spiskowej. Przede wszystkim nie sposób uwierzyć, że Platforma wygrała uczciwe po tym, jak zamieniła Polskę w zbifinlandyzowane kondominium, rozwijające się według koncepcji polaryzacyjno-dyfuzyjnej. Pamiętamy bowiem, że Polacy są republikanami, co pociąga za sobą sympatie dla całkowicie odmiennej koncepcji – dla koncepcji zrównoważonego rozwoju, która jest wizytówką PiS. Można zatem ostrożnie założyć, że kandydaci Prawa i Sprawiedliwości mieli większe wzięcie niż konkurenci z PO.
Na korzyść PiS zadziałał też fakt, że w przeddzień wyborów partia pozbyła się kilku znanych polityków, podejrzewanych o to, że popierali koncepcję zrównoważonego rozwoju tylko w deklaracjach. W tym samym czasie te same osoby potajemnie sprzyjały koncepcji polaryzacyjno-dyfuzyjnej. Oczyszczenie szeregów wzmocniło republikański charakter PiS, co nie mogło umknąć uwadze wyborców i musiało przynieść kilka dodatkowych punktów.
Wszystkie te okoliczności przemawiają za hipotezą, że gdyby głosy były liczone uczciwie, PiS wygrałby te wybory w cuglach. Wiele zatem wskazuje na to, że doszło do gigantycznego fałszerstwa, które doprowadziło do odwrócenia wyników.
Nietrudno przewidzieć, że tzw. ludzie światli, a także MWzWM (młodzi, wykształceni z wielkich miast) uznają, że zarysowana tu hipoteza alternatywna jest przejawem aberracji, czy też paranoi. Z góry odrzucam te zarzuty. Idąc tropem jeszcze jednego klasyka, zadam sceptykom pytanie: skądwiecie, że 21 listopada nie doszło do fałszerstwa?–Wiedzą to wyłącznie z TVN i innych reżimowych mediów. Chodzi o te same media, które niemal codziennie ogłaszają wyniki fałszowanych sondaży. Skąd pewność, że są rzetelniejsze, kiedy mówią o wyborach?
